Melbourne
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
15 Februari 2014 | Australië, Melbourne
Wat een indrukken, wat een diversiteit en wat een omslag. En daarom heb ik de afgelopen dagen aan zoveel mensen moeten denken!
Te beginnen bij de straat van mijn hostel, de meest perfecte locatie die ik had kunnen uitzoeken! Met gezellige en hippe café's die me aan Rotterdam deden denken, en de biologische winkeltjes, dacht ik: 'Eva (Rotterdam) you would love it here!' En dan de énorme tweedehands winkeltjes heb staan snuffelen, Romaine in gedachten stond je naast me!
En vandaaruit ging mijn 'zelfinelkaargeknutselde' tour, door de Royal Gardens waar mijn tante Liesbeth haar hart zou kunnen ophalen met alle tropische planten en bloemen. En terwijl ik even uitrustte onder een palmboom (jaloersmakend?) dacht ik jou Frances, toen ik een enorme Italiaanse 'familia' onder een boom zag picknicken, lachen en praten.
Maar eerlijk is eerlijk, zo aan het eind van de dag was ik wel een beetje klaar met alleen op pad te zijn. Ik kan goed alleen zijn, maar ik miste mijn reismaatje die 20 uur per dag tegen me aanpraat, met wie ik dingen kan bespreken en andere mensen ongegeneerd in het Nederlands bespottelijk kan maken. Ik had moeite met de omschakeling van het chaotische Azië, naar het geordende westen, en had helemaal geen zin in zo'n westerse stad. En daarbij liep ik met spijt langs al die gezellige cafés, want wat raak je snel verwend als je een maand lang iedere dag, twee keer buiten de deur eet en ieder terrasje kan pakken omdat het niks kost! Hier is ieder kopje koffie een enorme luxe. Van hotel met zwembad, naar een hostel dat op een Utrechts studentenhuis lijkt, met een propvolle keuken, brakke huisgenoten aan het ontbijt en viezige pannen.
En van de ene dag waarop het 20 graden is, gaat de diversiteit door naar de andere dag waarop het 41! graden is. En zo wisselde mijn humeur eigenlijk ook, want ik werd zondagochtend chagrijnig van het regelwerk aangezien alle hostels en tours volgeboekt zaten en mijn simkaart niet geïnstalleerd kon worden, waardoor ik uiteindelijk 6 uur lang dingen aan het regelen was.
Maar wat zeur ik, het zijn momentopnames! Maar het maakte wel, dat ik ene moment dacht ;"waauw ik ben in Australië" en het andere moment mijn draai niet kon vinden. Het is een cultuuromslag, het vinden naar een nieuwe plek en nieuwe manier van reizen en een beetje jetlag erbij!
Maar die middag werd ik opgevrolijkt door gezelschap, aangezien ik met een oud studiegenootje had afgesproken! (alweer was je in mijn gedachten Fran, dat krijg je als je met twee meiden -au-pairs-! uit Alblasserdamdam afspreekt;). Mijn oud-studiegenootje Tessa was sinds een week in Melbourne om als au-pair te werken en samen met nog drie andere meiden, gingen we naar het St.Kilda festival. Ik werd weer helemaal blij met gezelschap en aansuiting, want in het hostel is genoeg aanspraak, maar veel mensen daar zijn werkende backpackers, zij touren niet zoveel en hebben hun eigen kringetje al opgebouwd. (Ja Els; "ik hoor u denken, ik ben nu echt zo'n backpacker die contak zoek"). We bekeken de stands van de hare Krishna's en luisterde naar het festivalmuziek en tegen de avond liepen we naar de pier (het festival was aan het strand), om pinguïns te spotten die 's avonds vanuit de zee de pier op komen. Er bleken er echter alleen een paar tússen de stenen te zitten, maar tijdens het wachten genoot ik enorm van de zonsondergang, met de haven en Melbourne-stad op de achtergrond. Vanaf de pier liepen we weer het festivalterrein op, waar inmiddels heerlijke muziek werd gedraaid die een geslaagde middag perfect afsloot! Wederom, wat een diversiteit zo dicht op elkaar!
De volgende dag switchte ik naar een hostel verderop in de straat en na een praatje met de eigenaresse en mijn Spaanse kamergenoot, ging ik naar een veel mooier strand. Helaas kon Tessa niet met me mee, maar ik voelde me niet alleen; een praatje met een Poolse moutainbiker op het station, met een oude dame op het strand en lachen om een humoristische Australiër die zijn kleinzoon voor de grap 'little fucker' noemde, want (ik citeer): 'I can say that, I'm his grandpa!'
Terwijl ik 's avonds met veel plezier mijn prakkie stond te koken kreeg ik langzaamaan weer het gevoel dat ik aan het wennen was.
Ik keek uit naar de volgende dag, want ik vertrok voor een driedaagse 'Great ocean road tour'. Met een bus met 21 man, reden we een route die uitzicht geeft op de hoge beige kliffen, bij een turquoise zee. Helaas was het tot eind van de middag wat bewolkt waardoor het uitzicht niet zo mooi was als met een zonnetje erbij.
Ondanks dat was ik helemaal blij met een humoristische chauffeur/gids, en een leuke groep toeristen waar ik goede aansluiting mee had (80% alleenreizende Europeanen tussen de 19-30 jaar!), en ook de Koala's slapend in de bomen moet ik niet vergeten! Ik sliep samen met de Duitse Anna in een tentje (jippie, daar waren de rubberenmatjes weer en de koude nachten, net als bij de jungletrek in Sumatra!).
De volgende dagen bezochten we naar Grampians National park waar we over grote stenen omhoog moesten klauteren om een prachtig uitzicht te zien. Zoals op veel plekken zagen we de verwoestingen van de eeuwige bosbranden hier in Australië (er was niet alleen bewolking die dagen, maar ook een deel rook van bosbranden honderden kilometers verderop) en bij onze kampeerplek werden we dan ook geadviseerd onze tent niet onder de bomen op te zetten aangezien nog takken konden afbreken van bomen die in de fik hadden gestaan. (Naast overstroming, aardbeving en vulkaanuitbarsting in Indonesië, kan bosbrand dus ook wel op het lijstje erbij van natuurrampen waar ik op een of andere manier mee in aanraking ben geweest!).
De avond werd afgesloten met mijn eerste Australische BBQ, met kangoeroevlees (Omg, zóó lekker!), en de volgende dag diezelfde kangoeroes als echte dierenliefhebbers (met "ohhh" en "aahhh") op de foto zetten als ze tientallen meters van onze tent staan haha!
En inmiddels ben ik in Sydney, vanaf Melbourne 14 uurtjes in de bus! (Ongeveer 1/4e van de afstand die ik ga afleggen!). Tot het volgende verhaal!
Te beginnen bij de straat van mijn hostel, de meest perfecte locatie die ik had kunnen uitzoeken! Met gezellige en hippe café's die me aan Rotterdam deden denken, en de biologische winkeltjes, dacht ik: 'Eva (Rotterdam) you would love it here!' En dan de énorme tweedehands winkeltjes heb staan snuffelen, Romaine in gedachten stond je naast me!
En vandaaruit ging mijn 'zelfinelkaargeknutselde' tour, door de Royal Gardens waar mijn tante Liesbeth haar hart zou kunnen ophalen met alle tropische planten en bloemen. En terwijl ik even uitrustte onder een palmboom (jaloersmakend?) dacht ik jou Frances, toen ik een enorme Italiaanse 'familia' onder een boom zag picknicken, lachen en praten.
Maar eerlijk is eerlijk, zo aan het eind van de dag was ik wel een beetje klaar met alleen op pad te zijn. Ik kan goed alleen zijn, maar ik miste mijn reismaatje die 20 uur per dag tegen me aanpraat, met wie ik dingen kan bespreken en andere mensen ongegeneerd in het Nederlands bespottelijk kan maken. Ik had moeite met de omschakeling van het chaotische Azië, naar het geordende westen, en had helemaal geen zin in zo'n westerse stad. En daarbij liep ik met spijt langs al die gezellige cafés, want wat raak je snel verwend als je een maand lang iedere dag, twee keer buiten de deur eet en ieder terrasje kan pakken omdat het niks kost! Hier is ieder kopje koffie een enorme luxe. Van hotel met zwembad, naar een hostel dat op een Utrechts studentenhuis lijkt, met een propvolle keuken, brakke huisgenoten aan het ontbijt en viezige pannen.
En van de ene dag waarop het 20 graden is, gaat de diversiteit door naar de andere dag waarop het 41! graden is. En zo wisselde mijn humeur eigenlijk ook, want ik werd zondagochtend chagrijnig van het regelwerk aangezien alle hostels en tours volgeboekt zaten en mijn simkaart niet geïnstalleerd kon worden, waardoor ik uiteindelijk 6 uur lang dingen aan het regelen was.
Maar wat zeur ik, het zijn momentopnames! Maar het maakte wel, dat ik ene moment dacht ;"waauw ik ben in Australië" en het andere moment mijn draai niet kon vinden. Het is een cultuuromslag, het vinden naar een nieuwe plek en nieuwe manier van reizen en een beetje jetlag erbij!
Maar die middag werd ik opgevrolijkt door gezelschap, aangezien ik met een oud studiegenootje had afgesproken! (alweer was je in mijn gedachten Fran, dat krijg je als je met twee meiden -au-pairs-! uit Alblasserdamdam afspreekt;). Mijn oud-studiegenootje Tessa was sinds een week in Melbourne om als au-pair te werken en samen met nog drie andere meiden, gingen we naar het St.Kilda festival. Ik werd weer helemaal blij met gezelschap en aansuiting, want in het hostel is genoeg aanspraak, maar veel mensen daar zijn werkende backpackers, zij touren niet zoveel en hebben hun eigen kringetje al opgebouwd. (Ja Els; "ik hoor u denken, ik ben nu echt zo'n backpacker die contak zoek"). We bekeken de stands van de hare Krishna's en luisterde naar het festivalmuziek en tegen de avond liepen we naar de pier (het festival was aan het strand), om pinguïns te spotten die 's avonds vanuit de zee de pier op komen. Er bleken er echter alleen een paar tússen de stenen te zitten, maar tijdens het wachten genoot ik enorm van de zonsondergang, met de haven en Melbourne-stad op de achtergrond. Vanaf de pier liepen we weer het festivalterrein op, waar inmiddels heerlijke muziek werd gedraaid die een geslaagde middag perfect afsloot! Wederom, wat een diversiteit zo dicht op elkaar!
De volgende dag switchte ik naar een hostel verderop in de straat en na een praatje met de eigenaresse en mijn Spaanse kamergenoot, ging ik naar een veel mooier strand. Helaas kon Tessa niet met me mee, maar ik voelde me niet alleen; een praatje met een Poolse moutainbiker op het station, met een oude dame op het strand en lachen om een humoristische Australiër die zijn kleinzoon voor de grap 'little fucker' noemde, want (ik citeer): 'I can say that, I'm his grandpa!'
Terwijl ik 's avonds met veel plezier mijn prakkie stond te koken kreeg ik langzaamaan weer het gevoel dat ik aan het wennen was.
Ik keek uit naar de volgende dag, want ik vertrok voor een driedaagse 'Great ocean road tour'. Met een bus met 21 man, reden we een route die uitzicht geeft op de hoge beige kliffen, bij een turquoise zee. Helaas was het tot eind van de middag wat bewolkt waardoor het uitzicht niet zo mooi was als met een zonnetje erbij.
Ondanks dat was ik helemaal blij met een humoristische chauffeur/gids, en een leuke groep toeristen waar ik goede aansluiting mee had (80% alleenreizende Europeanen tussen de 19-30 jaar!), en ook de Koala's slapend in de bomen moet ik niet vergeten! Ik sliep samen met de Duitse Anna in een tentje (jippie, daar waren de rubberenmatjes weer en de koude nachten, net als bij de jungletrek in Sumatra!).
De volgende dagen bezochten we naar Grampians National park waar we over grote stenen omhoog moesten klauteren om een prachtig uitzicht te zien. Zoals op veel plekken zagen we de verwoestingen van de eeuwige bosbranden hier in Australië (er was niet alleen bewolking die dagen, maar ook een deel rook van bosbranden honderden kilometers verderop) en bij onze kampeerplek werden we dan ook geadviseerd onze tent niet onder de bomen op te zetten aangezien nog takken konden afbreken van bomen die in de fik hadden gestaan. (Naast overstroming, aardbeving en vulkaanuitbarsting in Indonesië, kan bosbrand dus ook wel op het lijstje erbij van natuurrampen waar ik op een of andere manier mee in aanraking ben geweest!).
De avond werd afgesloten met mijn eerste Australische BBQ, met kangoeroevlees (Omg, zóó lekker!), en de volgende dag diezelfde kangoeroes als echte dierenliefhebbers (met "ohhh" en "aahhh") op de foto zetten als ze tientallen meters van onze tent staan haha!
En inmiddels ben ik in Sydney, vanaf Melbourne 14 uurtjes in de bus! (Ongeveer 1/4e van de afstand die ik ga afleggen!). Tot het volgende verhaal!
-
15 Februari 2014 - 01:26
Kitty:
Kan het me zo foef voorstellen, maar Australië is ook echt te gek! Vergeet niet op.de deals voor backpackers te letten. Ik leef met je mee!
Liefd -
15 Februari 2014 - 01:27
Kitty:
Foef is goed...zucht. stomme autocorrectie -
15 Februari 2014 - 01:29
Fabian:
Leuk lieverd!
Ik wist natuurlijk al heel wat maar leuk om al die andere dingen te horen!
Op naar je volgende avonturen en blog!
Dikke kus!! -
15 Februari 2014 - 01:48
Frau Sluyk:
<3!!!! -
15 Februari 2014 - 23:10
Marloes:
Hoi lekker ding,
Misschien moet je toch maar schrijfster worden want je weet het wel te vertellen.
Echt super zoals je het weet te beschrijven.
Man man,....(vrouw vrouw) wat maak jij veel mee, niet normaal. Dit heb je toch maar mooi allemaal ondernomen.
Ik denk dat menigeen jaloers op je is......en anders ik wel. Ik kijk elke keer uit naar je appjes, verhalen, blog en geniet van je spraakberichten en o ja skype wat een uitkomst.
Heerlijk om daarna op internet te zoeken waar iets ligt of wat er zo bijjzonder aan is.Top hoor werken kan je nog heel lang, dit is de gelegenheid.
Ik hoop dat je in Sydney wat zonniger weer hebt, maar ja je kan niet alles hebben natuurlijk. Beleef elke dag die je meemaakt bewust en zuig alles in je op.
Thuis willen we er alles van weten en we kijken ernaar uit......maar eerst heb je nog een paar weken om van te genieten dus doe dat ook lekker.
Liefje, bedankt voor de berichten, hier gaat alles goed, groetjes van de fam. Klauwers en van ons vanuit Zwisterland xxxxx -
16 Februari 2014 - 12:32
Monique:
Hoi Eline,
De overgang van het reizen met Eva naar alleen on tour is heel groot, ik kan me voorstellen dat dat een eenzaam gevoel moet geven. Aan de andere kant leer je jezelf nog beter kennen, en ook daarin zal je je draai vast weer vinden. Thuis zal vast wel gemist worden behalve het weer hier. Het grappige is je kan bij wijze van spreken zo uitkijken naar thuis maar als je daar eenmaal een paar dragen bent is het ook weer gewoon ( behalve fabian natuurlijk;-) )
Geniet daarom heel bewust van wat je meemaakt want voor je het weet is alles weer bij het oude. Wij genieten van je verhalen op naar het volgende, liefs en dikke kus.
Monique.
Fabian liefs van ons. -
17 Februari 2014 - 17:22
Maria Paulus:
Mens, wat maak je allemaal mee en wat een indrukken doe je op, je zou zeggen daar kan je je hele leven op teren. Maar ik heb ook respect en bewondering voor je op de manier waarop je alles aanpakt, zeker nu je daar in je eentje zit.Steeds blijft je enthousiasme en je nieuwsgierigheid de boventoon voeren, ook al is er iets minder leuk, sterke meid hoor! Geniet, geniet ervan! groetjes Maria. -
18 Februari 2014 - 12:18
Eva-vriendinnetje/exreisbuddy/adoreerderaarster:
Ik hoorrrrr u denken hahahaha, ouwe ANWB reizigster dat je d'r bent!! Hahaha, mooie verhalen lieverdje, maar vindt ze toch nog iets beter als je ze gewoon aan mij voorleest in de trein met een rijstveldje op de achtergrond. Geef ik eerlijk toe..
But hey, you're living the dream baby!
Life Goes fast so go for it!
Dit kan jijjjjj! Ben benieuwd naar de verhalen over Sydney! Of t een groot verschil is met Melbourne... Veel succes en plezier!!
Dikke knuffel you're biggest fan <3 -
19 Februari 2014 - 16:23
Frances:
Hoi lieverd!!!
Wat leuk dat je aan me moest denken en de laatste tijd zit jij ook vaak in mijn gedachten! Aangezien deze idioot ook van plan is door Australië te trekken en ik kan spieken door jouw ervaringen te lezen ;)
Ik hoop dat je nog een fantastische reis gaat krijgen, je foto's zijn al supermooi en jaloersmakend!!
Lekker genieten meid!!
xxxx Frannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
