Genieten!
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
18 Januari 2014 | Indonesië, Bukit Lewang
allemaal!
Het is even geleden sinds ik een verhaal heb gepost en we hebben heel wat gezien en meegemaakt, maar ik begin bij het begin!
Donderdag nadat we aankwamen zijn we naar de tropische variant van de apenheul gegaan (met tropische bomen en hindoeïstische beelden). Eva zette de regels van het park vast op de foto als herinnering voor thuis. Regel 1: doe geen eten in je tas want aapjes halen het eruit. Logisch toch? Zo is het ook in de apenheul. Alleen vergaten we even dat apen denken dat in álle tassen eten zit, dus toen ik Eva's telefoon uit haar tas wilde pakken, om het bord 'wild monkeys' op de foto te zetten, sprong er één aap op Eva's arm, en een ander klampte zich vast aan mijn bovenbeen! Regel 2: raak niet in paniek en blijf rustig staan als er een aap op je komt zitten. Tja ik hoef niet uit te leggen dat wij (als goed geïnformeerde Nederlanders, die bang zijn dat alle apen Rabiës hebben) ons die dag niet aan de regels hebben gehouden!
Na deze intensieve dag was het tijd voor ontspanning, want het motto van de vakantie is: 'we moeten niks', 'LAAT los!'
Voor die ontspanning moesten we echter wel een stijle berg beklimmen voor een les Yoga (we klaagde toen dat de berg wel de Himalaya leek, maar toen hadden we nog geen jungletour gedaan!). Eenmaal boven werden we wel met een locatie beloond die me meteen aan het boek "eat, pray, love" deed denken. Ze hadden een platform gemaakt dat uitkeek op de zee en de haven en er waaide een zacht briesje dat onze zweetdruppels wegwaaide. De les bestond uit rek-en strekoefeningen, ontspanning, en lachtherapie. De lachoefeningen deed mijn wenkbrauwen wel even optrekken (we moesten elkaar uitlachen, want: "it is been proven, laughing is very healty"), maar braaf deden we de oefeningen mee en helemaal Zen huppelde we de berg weer af.
's avonds aten we met een hele groep van de Yogales (inclusief het gezin van de lerares). Ik vind het altijd bijzonder hoe je op reis heel makkelijk contact maakt met allerlei soorten mensen (van ex-verslaafde tot broadway actrice).
Vrijdag vertrokken we met de boot naar het tropische eiland Gili Trawangan. Het eiland zou een toeristisch party- eiland zijn, dus bij aankomst liepen we doelbewust naar het noorden van het eiland, om de rust op te zoeken. Na driekwartier kwamen we moe, erg bezweet en met pijnlijk verbrande schouders aan bij een veel te mooi resort. We informeerde naar de prijs van het hostel. We kregen spontaan nieuwe energie toen we hoorden dat een kamer met Kingsize bed, eigen badkamer, gratis Wi-Fi, ontbijt en uitzicht op het zwembad in de tropische tuin, maar €9 per persoon per nacht was!
Door deze tijd van het jaar is er geen massatoerisme en dus genoten we de volgende dag zowel van de restaurantjes, winkeltjes en hostels als van de rust op het strand en bij ons zwembad. We huurden snorkels en zochten visjes en koraal. Van dit laatste vonden we helaas alleen aangespoelde stukjes.
's avonds dronken we een cocktailtje aan het strand en vanuit de loungebank skypte ik met het thuisfront omdat ik om 12 uur, 25 jaar was geworden!
De volgende dag lieten we ons met paard en wagen richting de boot brengen (er rijdt geen verkeer, enkel fietsers en paard/wagen). Voordat we de boot terug naar Bali namen, genoten we van een verjaardagstaartje (wortel/bananentaart en een verse smooty erbij) en trakteerde elkaar (als verjaardagscadeau) op een Indiaase hoofdmassage bij de meest prachtige salon aan het strand.
Het "vakantie" gedeelte lieten we daarna achter ons het het echte "reizen" begon. We namen de boot (3 uur) terug naar Bali en namen vandaaruit de taxi (1,5 uur) naar de buurt van het vliegveld, omdat we de volgende dag een vlucht naar Sumatra zouden nemen!
Binnenkort meer over onze afgelopen week op Sumatra!
Het is even geleden sinds ik een verhaal heb gepost en we hebben heel wat gezien en meegemaakt, maar ik begin bij het begin!
Donderdag nadat we aankwamen zijn we naar de tropische variant van de apenheul gegaan (met tropische bomen en hindoeïstische beelden). Eva zette de regels van het park vast op de foto als herinnering voor thuis. Regel 1: doe geen eten in je tas want aapjes halen het eruit. Logisch toch? Zo is het ook in de apenheul. Alleen vergaten we even dat apen denken dat in álle tassen eten zit, dus toen ik Eva's telefoon uit haar tas wilde pakken, om het bord 'wild monkeys' op de foto te zetten, sprong er één aap op Eva's arm, en een ander klampte zich vast aan mijn bovenbeen! Regel 2: raak niet in paniek en blijf rustig staan als er een aap op je komt zitten. Tja ik hoef niet uit te leggen dat wij (als goed geïnformeerde Nederlanders, die bang zijn dat alle apen Rabiës hebben) ons die dag niet aan de regels hebben gehouden!
Na deze intensieve dag was het tijd voor ontspanning, want het motto van de vakantie is: 'we moeten niks', 'LAAT los!'
Voor die ontspanning moesten we echter wel een stijle berg beklimmen voor een les Yoga (we klaagde toen dat de berg wel de Himalaya leek, maar toen hadden we nog geen jungletour gedaan!). Eenmaal boven werden we wel met een locatie beloond die me meteen aan het boek "eat, pray, love" deed denken. Ze hadden een platform gemaakt dat uitkeek op de zee en de haven en er waaide een zacht briesje dat onze zweetdruppels wegwaaide. De les bestond uit rek-en strekoefeningen, ontspanning, en lachtherapie. De lachoefeningen deed mijn wenkbrauwen wel even optrekken (we moesten elkaar uitlachen, want: "it is been proven, laughing is very healty"), maar braaf deden we de oefeningen mee en helemaal Zen huppelde we de berg weer af.
's avonds aten we met een hele groep van de Yogales (inclusief het gezin van de lerares). Ik vind het altijd bijzonder hoe je op reis heel makkelijk contact maakt met allerlei soorten mensen (van ex-verslaafde tot broadway actrice).
Vrijdag vertrokken we met de boot naar het tropische eiland Gili Trawangan. Het eiland zou een toeristisch party- eiland zijn, dus bij aankomst liepen we doelbewust naar het noorden van het eiland, om de rust op te zoeken. Na driekwartier kwamen we moe, erg bezweet en met pijnlijk verbrande schouders aan bij een veel te mooi resort. We informeerde naar de prijs van het hostel. We kregen spontaan nieuwe energie toen we hoorden dat een kamer met Kingsize bed, eigen badkamer, gratis Wi-Fi, ontbijt en uitzicht op het zwembad in de tropische tuin, maar €9 per persoon per nacht was!
Door deze tijd van het jaar is er geen massatoerisme en dus genoten we de volgende dag zowel van de restaurantjes, winkeltjes en hostels als van de rust op het strand en bij ons zwembad. We huurden snorkels en zochten visjes en koraal. Van dit laatste vonden we helaas alleen aangespoelde stukjes.
's avonds dronken we een cocktailtje aan het strand en vanuit de loungebank skypte ik met het thuisfront omdat ik om 12 uur, 25 jaar was geworden!
De volgende dag lieten we ons met paard en wagen richting de boot brengen (er rijdt geen verkeer, enkel fietsers en paard/wagen). Voordat we de boot terug naar Bali namen, genoten we van een verjaardagstaartje (wortel/bananentaart en een verse smooty erbij) en trakteerde elkaar (als verjaardagscadeau) op een Indiaase hoofdmassage bij de meest prachtige salon aan het strand.
Het "vakantie" gedeelte lieten we daarna achter ons het het echte "reizen" begon. We namen de boot (3 uur) terug naar Bali en namen vandaaruit de taxi (1,5 uur) naar de buurt van het vliegveld, omdat we de volgende dag een vlucht naar Sumatra zouden nemen!
Binnenkort meer over onze afgelopen week op Sumatra!
-
18 Januari 2014 - 10:36
Monique:
Hoi Eline,
Klinkt allemaal erg goed en het is niet verkeerd om op deze wijze je 25 ste verjaardag te vieren. Blijf met volle teuge genieten want de tijd gaat veel te snel. Ben trouwens wel benieuwd of je al een keer buikgriep heb gehad, met oog op het eten daar.
We krijgen af en toe wat foto's van je mams toegestuurd maar is het niet mogelijk om ze op je blog te zetten? Veel plezier nog en tot je volgende verhaal.
Liefs Monique. -
18 Januari 2014 - 11:51
Kitty:
Herkenbaar en zo leuk om te lezen! !!! Blijven genieten meisje :-)
Liefs -
18 Januari 2014 - 12:44
Je Peetoompje:
Hallo Eline, en Eva natuurlijk.
Goed om te horen dat jullie de drukte van Nederland achter je laten en bewust de ontspanning zoeken. Ook leuk om te horen dat je de ervaring opdoet om mensen van allerlei pluimage te ontmoeten, zo kan dit nog een hele leuke reis worden met wellicht waardevolle contacten. Blijf lekker genieten en wij volgen je reis met belangstelling.
Dikke knuffel!
Gerda en Marcel
-
18 Januari 2014 - 16:39
Marloes:
Hey lekker ding,
Jij weet ook wel hoe je mij gek moet proberen te krijgen.
Blaasontsteking...pukcode kwijt...zoek het even op, slapen in de jungle op een matje aan de rivier, rennen voor d oerang oetans, nou mij krijg je niet gek hoor!!!!
Maar mop ik ben blij dat je zo geniet, wat een ervaring voor je.
Wij houden Fabian hier wel bezig. We genieten van je berichtjes en ik ben dan ook blij om weer wat verhalen van je te lezen. Het klinkt toch wel als lui lekker land....heeeeerlijk gewoon. Contact met andere mensen stond ook op je lijstje dus dat kan je nu strepen, maar gelukkig blijft er nog genoeg over. Doe Eva de groeten en haal er alles uit wat erin zit het is nu je kans. Heel veel liefs van ons ....Paps en mams
-
20 Januari 2014 - 14:04
Corry Koot:
Hoi Eline (en Eva)
Vanmorgen gewandeld met Jan en Marloes, dus even bij gekletst.
Eline ze zien er nog prima uit hoor!!! Kunnen het aan!!!
Ja dames dat zijn grote ervaringen die jullie meemaken.
een echte cultuurshock...........
Maar ja, dat zoek je op als je gaat reizen.
En........je komt er sterker uit.........
Maar ook leuke dingen hoor ik wel.
Geniet van alles en iedereen, leg het vast op je netvlies, deze dingen pakken ze jullie nooit meer af!
Meiden veel plezier samen, beleef je droom...........
Groeten Corry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
